Maria Konopnicka - "Muchy Samochwały"

.

  U chomika w gospodzie
  Siedzą muchy przy miodzie.
  Siedzą, piją koleją
  I z pająków się śmieją.

  Podparły się łapkami
  Nad pełnymi kuflami.
  Zagiął chomik żupana,
  Mód dolewa do dzbana.

  "Żebyś, kumo, wiedziała,
  Com już sieci narwała,
  Com z pająków nadrwiła,
  Tobyś ledwo wierzyła!"

  "Moja kumo jedyna!
  Czy mi pająk nowina?
  Śmiech doprawdy mnie bierze...
  Pająk!... Także mi zwierzę!"

  "Żebyś, kumo, wiedziała,
  Trzem pająkom bez mała,
  Jak się dobrze zasadzę,
  Trzem pająkom poradzę!"

  "Moja kumo kochana!
  (Chomik, dolej do dzbana!)
  Moja kumo jedyna,
  Czy mi pająk nowina?"

  Prawi jedna, to druga,
  A tu z kąta coś mruga...
  Prawi czwarta i piąta,
  A coś czai się z kąta.

  Pająk co to, niecnota!
  Nić – tak długą – namota!
  Zdusił muchy przy miodzie,
  W chomikowej gospodzie.

---

Za: Antologia bajki polskiej, Wrocław 1982