Józef Szczepkowski - "Początek"

Początek, że na pierwszym zawsze miejscu bywa,
Z dumą się raz i wzgardą do końca odzywa:
"Pierwszym jest, pierwszość moja aż na wieki będzie
I nigdy podły koniec w początku nie siędzie".
Rozśmiawszy się wprzód koniec, rzekł mu na to potem:
"Początek mało znaczy, gdy koniec nicponiem".

---

Za: Antologia bajki polskiej Wrocław, 1982 

Szymon Szymonowic - "Nagrobek komorka, co lwa kąsał"

ze zbioru
NAGROBKI ZBIERANEJ DRUŻYNY:

Dojadałem ja lwowi. On prze małość moję
nie mógł mi nic uczynić. Gdy proporce swoje
rozciągam, wpadłem w siatkę pająka lichego.
Mały wielkim dogryza, ginie od mniejszego.

---

Za: Antologia bajki polskiej, Warszawa 1915 

Szymon Szymonowic - "Nagrobek słowika"

ze zbioru
NAGROBKI ZBIERANEJ DRUŻYNY:

Kiedym konał w paznoktach jastrzębia srogiego,
mówiłem żałośliwe te słowa do niego:
»Niewinnym ja śpiewaczek, mało na mnie mięsa...«
A on: »Idź przecie w gardło. Dobry kęs do kęsa«.

---

Za: Antologia bajki polskiej, Warszawa 1915 

Szymon Szymonowic - "Nagrobek papugi"

ze zbioru
NAGROBKI ZBIERANEJ DRUŻYNY:

Gdy się panny służbiste z pachołki ściskały,
jam nie milczała. One mi gardło związały
i tak mię udawiły. Język mię nabawił
chleba i sławy. Język żywota pozbawił.

---

Za: Antologia bajki polskiej, Warszawa 1915 

Szymon Szymonowic - "Nagrobek starego szkapy"

ze zbioru
NAGROBKI ZBIERANEJ DRUŻYNY:

Stary szkapa tu leżę w błocie utopiony,
we zły raz od woźnice złego zaprzężony,
od złego i młodego: oboje to chodzi
pospołu. Biada starym, gdy je rządzą młodzi.

---

Za: Antologia bajki polskiej, Warszawa 1915