ŻYWOT EZOPA FRYGA nr 4:
Słowik, iż ten obyczaj ma,
siedząc w gaju, słodko śpiewa;
więc go krogulec ułapił,
bo tam w gaju z nim społem był.
Rzekł mu słowik: »Miły panie,
małe ze mnie masz śniadanie:
patrz sobie ptaka więtszego,
a mnie puść tako małego!«
Rzekł krogulec tymi słowy:
»Lepszyś ty mnie tu gotowy,
niźli ini, co latają,
chocia więcej mięsa mają.
Bo kto traci, co w ręku ma,
a niepewne rzeczy duma:
takiemuć zmysłu nie zstawa,
pewne za niepewne dawa.
Za: Antologia bajki polskiej, Warszawa 1915
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz